De meeste van jullie kennen mij waarschijnlijk al maar bij deze wil ik mij nog even voorstellen.
Ik was drie jaar oud toen mij verteld werd dat papa thuis zou komen met een Porsche! (356 B t5 cabriolet). Enthousiast rende ik naar buiten om te gaan kijken. Helaas werd mij niet verteld dat deze Porsche zou arriveren op een oplegger en oud, verroest en kapot zou zijn. Waarom dat mijn vader op dat moment zo dolenthousiast was wist ik niet.
Teleurgesteld ging ik weer terug naar binnen om met mijn Lego trein te spelen, dit was immers veel interessanter.
In de jaren die volgden na de aankoop van het wrak was hij alleen maar bezig met ouwe troep op te knappen, er leek geen einde aan te komen en er werd ook niks aan de auto geschroefd. Ik snapte er niks van en ging vrolijk verder racen op mijn Carrera racebaan.
Na vele jaren zwoegen had hij het toch eindelijk voor elkaar. De bumpers en lampen waren gemonteerd en het verroeste wrak waarmee ik geconfronteerd werd al die jaren geleden begon weer op een echte auto te lijken. Had je geen nieuwe auto kunnen kopen pap?
Ik snapte er nog steeds niks van...
Eindelijk was de auto klaar en dacht ik dat hij er veel mee zou gaan rijden. Hij bleef maar zeggen dat hij vond dat de body een cola fles effect had en was hier totaal niet tevreden over, ik snapte niet wat hij bedoelde en er werd weinig gereden met de auto. Na een paar jaar werd de auto verkocht.
Ik snapte deze hobby nog steeds niet.
Kort daarna herhaalde dit hele verhaal zich met een Speedster en ergens gaande weg begon ik te begrijpen waar het allemaal om draaide.
Het welbekende Porsche virus was overgeslagen en er was geen weg meer terug. Voordat ik het wist hing er een 912 in een spit en was ik op mijn 16de maandenlang schütz aan het wegkrabben met een veel te klein beiteltje. Mijn klasgenoten en vrienden verklaarde mij voor gek maar ik had het wel naar mijn zin, een echt vader en zoon project.
De Speedster die mijn vader restaureerde heeft hij nooit verkocht, deze auto werd ook de maatstaf voor kwaliteit die hij zou hanteren voor al zijn toekomstige projecten.
Inmiddels ben ik 22 en ben ik verder gegaan waar Petwin gebleven was met zijn projecten, geen makkelijke uitdaging maar wel een die ik met alle liefde en plezier aanga. Petwin heeft veel kennis en kunnen met mij gedeeld waardoor ik gelukkig een goede basis heb waar ik verder op kan bouwen. Op dit moment ben ik vooral te vinden op het 912 forum waar ik regelmatig updates post over de vorderingen van mijn 912. Het grootste gedeelte van mijn kennis ligt bij vroege 912's en ben dit ook steeds meer gaan uitbreiden met kennis over 356's.
Jullie zullen mij regelmatig zien op dit forum met updates over 356's en misschien ook wel een paar van een 912
Groeten,
J356D
