Porsche 356 Forum

Dit is mijn uitdaging, een Bee Hive uit vroeg 57.

Mijn voornemen is om deze auto( voor de afwisseling) in een zo origineel mogelijke staat te brengen.
Mijn grootste uitdaging ligt nu in het krijgen van een tevredenstellend gevoel over de symetrische verschillen die ik waarneem. Ik begrijp dat ik hier niet te kritisch in moet zijn, ook uit respect voor de techniek van die tijd maar ik ben wel op zoek naar de acceptabele tolerantie vanuit beide invalshoeken.
Mijn werk maakt dat vrije tijd wel een fraaie tweede uitdaging is op dit vlak.

Groeten,
Marcel

Na veel pas en meetwerk tot de conclusie gekomen dat er maar een oplossing is.
Met dank aan Rens advies hebben we de keuze gemaakt om de units als gemeenschappelijk referentiepunt aangehouden. Er zit inderdaad een centimeter verschil in links en rechts. We hebben de voorzijde nu uitgelijnd samen met de roosteruitsparingen. Toen we de r.v.zijde los hadden en kantelden, viel het rooster ineens ook beter op zijn plek. Met het draaien van de kuip alleen kwamen we er niet. Hij moest echte een stevig stuk naar achteren. Enfin, zie foto, we bouwen gewoon weer de voorzijde op en houden de krimphamer en het lasapparaat in de buurt.

Is hij nu rechts dus "te kort" ?

Nee, hij is nu nog steeds links te kort (onderzijde was op maat alleen de lamp stond te recht en de neus maakte een getordeerde indruk t.h.v. de kuip) Heb de maten kunnen bemachtigen en een goede maat en een geduldig lasapparaat. Maar,... zet je wel aan het denken nietwaar? Maar nu dus conform ...... wordt nog wel een uitdaging om de rest sluitend te krijgen maar dat gaat lukken met genoeg beleid en geduld.
Heb het gevoel dat dit reparatiedeel misschien een heel "speciale aanbieding" is geweest, zeg maar.

Ik beleef een deja-vu.....Hou je vast aan de gedachte dat je heeeel goed slaapt als straks alles weer netjes op zijn plaats zit. Ask me how I know.....

Tja E10, ik begin een donkerbruin vermoeden te krijgen dat ik begrijp wat je bedoelt.
Ik zou inderdaad slecht slapen als de auto gespoten zou zijn zonder deze ingreep.
Laten we zeggen dat het nog meer band smeedt met mijn auto..........(kuch).

We zijn deze week weer verder gegaan met het voorscherm.
Het blijft me een raadsel hoe iemand een auto zo zorgvuldig kan restaureren en et dan toch presteert om ook gelijk zo vreselijk de mist in te gaan. Nadat we de voorzijde op orde hadden, bleek nagenoeg de hele lengte van het scherm minimaal 1,5 cm te hoog te zijn. Onderste maten zijn ok maar er was gewoon te veel plaat verwerkt. Dus restte ons niets anders dan maar rigoureus door te slijpen.
Met de profilmeister ( werkt goed Knick) en de waterpas als back up zijn we uiteindelijk op de juiste dimensies beland.
Ook de glooiing naar de klep moest veranderd worden. De bestaande las maakte het plaatwerk rigide en dus lastig werken. Echter, de aanhouder wint, zeg maar.
We streven er nu naar om alles zo gelijk mogelijk te spiegelen. De zaak ligt nu toch helemaal los.

Respect dat je het zo aanpakt. Maar eigenlijk is er ook geen andere weg. Als je serieus een auto wil restaureren dan moet de basis goed zijn. En daar ben je hard mee bezig. Je hebt het in ieder geval vroeg genoeg ontdekt.

Ja gelukkig wel. Mijn doel heb ik bijgesteld want voorheen was het de herfst maar nu mik ik voor de winter om de carrosserie spuitklaar te hebben. (ofschoon een jaargetijde wel het minste is waar je van op aan kunt, enfin...)
Geen haast en tijd geven om goed uit te harden voordat e.a. de cabine in gaat.
Met dit soort avonturen is dat wel een uitdaging maar zoals je al zegt, beter nu.
Gelukkig heb ik een goede kameraad met wie ik deze klus kan klaren.

jaargetuide vermelden is niet erg ...
zoals je maar geen jaartal bij zet !

stef69 wrote:jaargetuide vermelden is niet erg ...
zoals je maar geen jaartal bij zet !

Eindelijk zicht op de eerste afronding van de juiste maten.
We hebben uit nieuwsgierigheid de afstand gemeten van het nu te verrichten laswerk en komen uit op 348 cm (!)
Nog even doorzetten en dan alles weer slijpen en vertinnen

Het sluiten van de naden is een geduldwerk waarbij het voortdurend oppassen is vanwege de warmte die gepaard gaat met het lassen. Dus wordt er geslepen en geklopt, waarbij het de uitdaging is om het plaatwerk maximaal intact te laten bij het afslijpen van de lassen. Daarvoor wordt een lamellenschijf gebruikt. De plaatsen waar tin zit, zijn lastpakken maar geduld blijkt een schone zaak.
Krijgen er nu wel een goed gevoel bij omdat er zichtbaar schot in zit.

Heel netjes. Knap werk!

dankje, hopen zaterdag de zaak dicht te hebben. Zou mooi zijn als de body voor de winter helemaal strak is en dan in de kleur kan. Dan lekker in een warme garage opbouwen en de kleine delen schoonmaken, stralen en "vers" maken want de hal waar we werken is alleen bedoeld voor het grove en stoffige werk en het tocht daar als de ziekte.